Pilot 00

Hej promyczki!
~*~

Nazywamy się Ola (aki) i Domi (hope), jesteśmy dwiema licealistkami, które są tu po to, żeby dzielić sie z Wami swoją pasją, jaką jest czytanie, a także swoimi przemyśleniami i opiniami na temat książek. Decyzja o założeniu bloga była spontaniczna, jednak wcześniej wiele razy o tym myslalysmy. Recenzje będziemy pisały razem, a w drodze wyjątku osobno. Mamy nadzieję, że blog nie będzie ograniczał się tylko do recenzji, ale urozmaicimy go także innymi postami. Będziemy robić wszystko, co w naszej mocy, żeby nie zanudzić was na śmierć i zachęcić do regularnego odwiedzania naszego bloga.

***

hope - mat-fiz, który oprócz matematyki, kocha jeszcze książki. Stara się być pozytywnie nastawiona do otaczającego ją świata, ale nie zawsze jej to wychodzi. Jej największym marzeniem jest otworzenie księgarni połączonej z kawiarnią. Nie jest duszą towarzystwa, czas spędza głównie wśród książek. Jeśli nie czyta możecie być pewni, że pochłania kolejny serial, robi zdjęcia na instagrama albo po prostu spędza czas na świeżym powietrzu. Kocha wiosnę i ma nieuzasadnioną obsesję na punkcie kwiatów. Oprócz tego lubi dobrą muzykę, najczęściej słucha domowych melodii, happysad oraz Florence. Do jej ulubionych książek należą: Lato koloru wiśni, Maybe someday oraz Zanim się pojawiłeś. Rzadko płacze podczas czytania. Zdarza jej się oceniać książki po okładce, chociaż wie, że nie powinna.

***

aki - biol-chem, który nie zda matury, ale marzy o studiach weterynarii. Jest wolontariuszką w schronisku dla zwierząt. Kocha dobrą muzykę, najmocniej The Pretty Reckless, The Neighbourhood i Hurts, pół życia spędza na czytaniu książek i oglądaniu seriali. Ma obsesję na punkcie kotów, uwielbia morze i herbatę. Swojego kota i psa miłuje nad życie i uważa ich za najlepszych przyjaciół. Jest realistką i nie boi się szczerości. Wbrew pozorom ma romantyczną duszę i czytuje głównie młodzieżówki i romanse. Jej ulubione książki to Upadli, Lato koloru wiśni, Oddam ci słońce i Morze spokoju. W przeciwieństwie do hope, jest typowym książkowym płaczkiem. Chciałaby być jak Kate Sedgwick, doceniać każdą chwile i nie bać się nieść pomocy innym, nawet tym, którzy ją odtrącają, ale jak na razie średnio jej to wychodzi. Ma pokój obklejony zdjęciami Taylor Momsen i swoich przyjaciół.